I
Soms zit mijn moeder
niet in mij
dan mis ik haar hard
in andere vrouwen
en mannen
en kerken
Dan is het plein in mij
verlaten, behalve dromen
die dwalen, mij troosten
tot ik wakker word.
II
Die dromen willen worden,
met de jaren harder,
klimop.
Maar onvervuld
heb ik mij lief,
streel ik mijn haren
in haar plaats,
speel ik een lied,
worden nieuwe woorden
mooier misschien.
Uit Geit-aard, jaren ’90 (ik schreef toen soms onder deze naam)
Weinigen zijn meer vader
dan man. Ik vind dit vermeldenswaardig want
kijk toch aan hun baarden, okselharen,
bergen zoute zielen waar geen traanblik
uit vermorsen kan.
Zelfs de moeders, minder vrouw en
dus meer man, balen alle vaders tot
een spelend medekind met ballen
of een zeer…hoe sprak haar mond verward?
“Een klein en breekbaar mannenhart!”
1.
Hij wenkt de elfde
als eerste,
vraagt waar zijn
die eeuwige tien,
geeft zijn hand, kust
haar hoofd, zegt
wat ze weet
maar niet wil zien
maar moeilijk gelooft.
2.
En nu zij gelooft
weet ze wel beter,
voelt zich begrepen als koningin,
nooit meer ergens tussenin maar
voluit nu en
nooit voor even dus
buitensporig
de vrouw van z’n leven
Jouwloze mij,
lieg niet tegen je
veeltreurige zelf.
Wees dichter bij
de klop op een deur
die davert, kiert, opengaat,
waar gouden land
het beloofde op je loslaat.
Hou niet van reizen
op je doodzame vlucht,
niet van muizenissen
die het eeuwige verstomt en
vergeten te wachten tot
het er eindelijk van komt:
de tijdloze moeder
van milde vertroosting.
Kleine jongen in je schuif,
moest je zonder moeder komen,
werd je heel dichtbij genomen
voor ze je losliet als een duif.
Want nu je duif bent moet je vliegen,
zonder nest of veilig land,
op je ééntje onbemand
in de wolken die je wiegen.
Die je wiegen, die je strelen,
die hun vleugels met je delen,
kleine Thomas, lieve sproet:
slaap nu maar, het leven groet.
Zaterdag, zeven jaar na de controversiële ingebruikname ervan, is in de vondelingenschuif van de Antwerpse vzw Moeders voor Moeders in Borgerhout voor het eerst een vondelingetje aangetroffen. Het kind was toen vijf tot zes dagen oud. Het jongetje kreeg de naam Thomas Nicolaas De Kleine. OCMW-voorzitster Monica De Coninck, die ambtshalve aangesteld is als voogd, ging het kindje maandagnamiddag bezoeken. De baby werd zaterdag om 11.45 uur in de vondelingenschuif gelegd. Via een alarmsysteem werden medewerkers van Moeders voor Moeders verwittigd, zodat het kleintje na vijf minuten al uit de vondelingenschuif werd gehaald. Het kindje verkeerde in goede gezondheid, had geen honger, was gewassen en droeg mooie kleertjes. (2007)
https://www.hln.be/nieuws/binnenland/baby-achtergelaten-in-vondelingenschuif-borgerhout~a873cf21/
Thomas Holvoet 